Czym jest Price Action? Z czego zbudowana jest świeca japońska? Jak rozpoznawać klasyczne sygnały odwrócenia rynku? To tylko niektóre pytania na które postaramy się udzielić odpowiedzi w poniższym wprowadzeniu do tematyki Price Action!

---

Zapewne wiele osób zna różne metody analizowania wykresów, gdyż w portalu opublikowaliśmy już sporo artykułów edukacyjnych na ten temat, m.in. autorstwa takich traderów jak Nial Fuller czy Justin Bennett.

Price Action jest to sposób interpretacji wykresów świecowych, czyli zapisu tego co działo się w przeszłości w postaci znaków graficznych. Są one bardzo czytelne dla inwestorów czy traderów, bowiem większość z nas jest wzrokowcami.

Po co stosować Price Action ? Odpowiedź wydaje się prosta – aby wyszukać różnice między popytem i podażą w strefach wsparcia i oporu (tzw. Imbalance) przy pomocy samego wykresu. Dobry inwestor jest w stanie w ten sposób znaleźć lepsze miejsce do wejścia w pozycję i wykorzystać okazję opartą na prawdopodobieństwie, do zarobienia pieniędzy.

Price Action w pigułce

Budowa świecy

Na początek sprawdźmy jak zbudowana jest świeca japońska. Otwarcie świecy, jest to pierwsza cena po jakiej zostały zawarte transakcje w danym przedziale czasowym np. w godzinie czy dniu. Następnym istotnym elementem są ekstrema świecy czyli szczyt (maximum) oraz dołek (minimum). Zakres oznacza zbiór cen po jakich uczestnicy zdecydowali się na wymianę w danym interwale czasowym. Innym elementem jest cena zamknięcia, czyli ostatnia cena w wybranym przedziale czasu – dniu, godzinie, minucie. Świeca może reprezentować dowolnie wybrany przez Nas okres czasu, jednak w tym artykule skupie się interwale dziennym (na giełdach funkcjonujących w określonych godzinach 1 dzień = sesja giełdowa).

Pomiędzy ceną otwarcia i zamknięcia jest przestrzeń, którą nazywamy korpusem świecy. Jeżeli otwarcie znajduje się poniżej zamknięcia, mamy świecę wzrostową, oznacza to, że rynek podczas tego okresu wzrósł. W przypadku gdy cena na otwarciu była wyżej niż na zamknięciu, świeca będzie spadkowa.

Zakres świecy, to przestrzeń pomiędzy jej maksimum a minimum, jeśli jest on duży na tle pozostałych świec ją poprzedzających, to także stanowi istotną informację na tradera. Oznacza to duże zainteresowanie uczestników rynku i wysoką zmienność, jeśli dodatkowo korpus zajmuje ¾ obszaru świecy, to wiemy już kto dominuje na rynku.

Pozostała przestrzeń, która nie obejmuje korpusu to knoty świec. Są to miejsca po których cena była handlowana tego dnia ale, zawróciła. Transakcje zawarte w tych obszarach są w momencie zamknięcia stratne.

Zamknięcie świecy jest to najważniejsza cena, bowiem jest to kurs rozliczeniowy. W przypadku świecy dziennej jest to cena, po której wszyscy uczestnicy rynkowi godzą się na koniec dnia i stanowi punkt odniesienia na kolejną sesję.

Nomenklatura

W literaturze przedmiotu spotkamy się z różnym nazewnictwem na te same formacje świecowe, dzieje się tak dlatego, że mamy dwie szkoły Price Action. Japońska, leżąca u podstaw analizy świecowej i szkoła zachodnia rozwijana w USA i Europie. I tak np. formacja pinbar i doji, będą oznaczać to samo. O tym na pewno dużo więcej powie Dr Zbigniew Wieczorek w trakcie konferencji Price Action Day w Warszawie (już 21 października 2017 roku.)

Formacje świecowe

Istniej bardzo dużo, przeróżnych formacji świecowych, najpopularniejsze są opisane na portalu Comparic. Aby dobrze radzić sobie na rynku, nie musisz znać ich wszystkich, kluczowe będzie bowiem ich odnajdywanie na wykresie. Co ciekawe, nie wszystkie wyglądają tak jak podręcznikach, rynek rysuje własne schematy. Obserwując wykresy nauczysz się je rozpoznawać i ocenić ich jakość.

Na pierwszy rzut oka, najbardziej zwracają na siebie uwagę duże świece, gigantyczne korpusy, natomiast małe świeczki pozostaną dla uczestników mniej widoczne – ich znaczenie co do dalszych losów jest dużo mniejsze.

Druga rzecz, na którą powinno się zwraca uwagę na wykresie to długie, knoty od dołu bądź u góry, najlepiej aby były one dwu-lub trzykrotnie większe od korpusu. To daje nam informacje, że mimo iż cena tam była to w ogólnym rozrachunku została „wyciągnięta” przez uczestników rynku. Jak już wspomniałem, pozycje zawarte w obszarze knotów, są stratne a ich zamykanie doprowadzi do ruchu ceny w przeciwnym kierunku do knota. Jest to formacja pinbar – klasyczny przykład sygnału odwracającego rynek.

Inny przykład to formacja „outside bar”, składa się już z dwóch gdzie druga w całości obejmuje zakres pierwszej, a nawet ją przewyższa wysokością. Pierwsza świeca jest innego koloru niż druga, inaczej zwana formacją objęcia bessy lub hossy.

Ponadto, istnieją jeszcze formacje dwu, trzy a nawet czteroświecowe i może to wprowadzić początkującego inwestora w zakłopotanie, co jednak bardziej istotne liczy się kontekst rynkowy, gdzie powstaje dana formacja. Nie wszędzie te same formacje będą dawały te same rezultaty a nawet to samo prawdopodobieństwo. Kontekst w tym przypadku oznacza trend, w którym ostatnio podążał instrument. W powyższym video Marcin Nowogórski oddaje istotę trendu w wyższej ramie czasowej i pokazuje jak skutecznie interpretować wybicie z kanału trendowego.

                                       Kolejna lekcja: Ichimoku Kinko Hyo                                  

Dołącz do dyskusji logując się za pomocą Facebook